مردادماه 1392 بود که تحقیق پروژه مسجد کرامت را شروع کردم. آن روزها همه فکر و ذکرم شده بود اینکه هر خبر و گزارشی که از مسجد کرامت به دستم می رسد را دسته بندی کنم و فیش های تحقیقی به صورت کامل جمع آوری شود. مدت زمانی که از تحقیق گذشت. با خودم فکر کردم که چه تاریخی در ایران و جهان سانسور می شود. در دوره ای که مدعی هستیم پژوهش های تاریخ اجتماعی رشد فراوانی داشته است، مسجد کرامت مسجدی که نقش محوری در تحولات تاریخی دهه 50 و 60 شهر مشهد، دومین شهر ایران، داشته است با گذشت بیش از سه دهه حتی به اندازه یک پژوهش کارشناسی ارشد برای جامعه دانشگاهی و رشته تاریخ اعتبار نداشته است و اهل قلم که سالانه هزاران کتاب، که بخش اعظمی از آن ها عبارت اخری دیگری هستند، منتشر می کنند کاغذی را برای این موضوع سیاه نکرده اند! با وجود این همه دانشجو، موسسه و نهاد مرتبط بخش اعظمی از حافظه تاریخی، دانش و تجربه ایران زمین با کم کاری بنده و شاید شما در دل خروارها خاک جای می گیرد. می توان ادعا داشت که بزرگترین خودسانسوری تاریخ اجتماعی ایران زمین در حال رخ دادن هست. کاش هر کسی یک بار به سراغ اهالی محله و مسجد محله خود برود و مانع سانسور بخش کوچکی از این گنجینه شود.

اگر واقعا فردی تمایل به انجام تحقیق و مصاحبه در خصوص مسجد محله خود دارد بسم الله...

مجموعه حسینیه هنر آماده پشتیبانی فنی و محتوایی(آموزش مصاحبه، تصویربردای و...) از چنین تحقیقاتی است. اگر تمایل داشتید کافی است به آیدی بنده در تلگرام @ahmadasgar و یا ایمیل بنده پیام دهید.